روان کننده ای است به اسم روغن موتور ضد بخار که در موتورهای احتراق داخلی استفاده می شود که ماشین ها، موتورسیکلت ها، ماشین های چمن زنی، موتور ژنراتورها و بسیاری از ماشین های دیگر را تامین می کند.
روغن مایه حیات یک موتور است، اما ممکن است از صحت این جمله تعجب کنید.هنگامی که اکثر مردم به نقش روغن در خودروها فکر می کنند، به طور غریزی بر روی سوختی که وسیله نقلیه آنها را به حرکت در می آورد تمرکز می کنند.
اما در حالی که بنزین و گازوئیل هر دو محصول جانبی هستند، روغن در خالص ترین شکل خود به عنوان روان کننده عمل می کند.همانطور که خون به بدن شما حیات می بخشد، روغن کاری صحیح روغن به موتور حیات می بخشد.
در موتورها، قطعاتی هستند که در مقابل یکدیگر حرکت می کنند و اصطکاک بین قطعات با تبدیل انرژی جنبشی به گرما، نیروی مفید را هدر می دهد. همچنین آن قطعات را از بین می برد که می تواند منجر به راندمان پایین تر و تخریب موتور شود.
روغن کاری مناسب باعث کاهش مصرف سوخت، کاهش قدرت تلف شده و افزایش طول عمر موتور می شود.
روغن روان کننده یک لایه جداکننده بین سطوح قطعات متحرک مجاور ایجاد می کند تا تماس مستقیم بین آنها را به حداقل برساند، گرمای اصطکاک را کاهش داده و سایش را کاهش می دهد و در نتیجه از موتور محافظت می کند.
در حال استفاده، روغن موتور گرما را از طریق رسانایی به عنوان جریان در موتور منتقل می کند.
در موتوری با پمپ روغن چرخشی، این گرما از طریق جریان هوا بر روی سطح بیرونی ظرف روغن، جریان هوا از طریق خنک کننده روغن و از طریق گازهای روغنی که توسط سیستم تهویه مثبت میل لنگ (PCV) تخلیه می شود، منتقل می شود.
در حالی که پمپ‌های چرخشی مدرن معمولاً در خودروهای سواری و سایر موتورهای مشابه یا بزرگ‌تر ارائه می‌شوند، روغن‌کاری با تلفات کامل یک گزینه طراحی است که همچنان در موتورهای کوچک و مینیاتوری محبوب است.
در موتورهای بنزینی (بنزینی)، رینگ بالای پیستون می تواند روغن موتور را در دمای 160 درجه سانتی گراد (320 درجه فارنهایت) قرار دهد. در موتورهای دیزلی، حلقه بالایی می تواند روغن را در دمای بیش از 315 درجه سانتی گراد (600 درجه فارنهایت) قرار دهد.
روغن‌های موتور با شاخص‌های ویسکوزیته بالاتر در این دماهای بالاتر کمتر نازک می‌شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.