و سیستم رنگی RCA با مجموعه‌های سیاه و سفید موجود سازگار بود. این کار را با تبدیل سه سیگنال رنگی به دو مورد مدیریت کرد: سیگنال روشنایی کل یا درخشندگی (به نام سیگنال “Y”) و سیگنال دوم پیچیده حاوی اطلاعات رنگ همین موضوع باعث شد تا قیمت یخچال ساید بای ساید ال جی 40 فوت متفاوت باشد. سیگنال Y مطابق با یک سیگنال تک رنگ معمولی است، به طوری که هر گیرنده سیاه و سفید می تواند آن را دریافت کند و به سادگی سیگنال رنگی را نادیده بگیرد.
در سال 1952 کمیته ملی سیستم های تلویزیونی (NTSC) اصلاح شد، این بار با هدف ایجاد یک “سیستم رنگ صنعتی”. سیستم NTSC که در آگوست 1952 به مطبوعات نشان داده شد و تا قرن بیست و یکم خدمت کرد، عملاً سیستم RCA بود. اولین تلویزیون رنگی RCA، CT-100 (به عکس مراجعه کنید)، در اوایل سال 1954 از خط تولید خارج شد.
این تلویزیون دارای صفحه نمایش 12 اینچی بود و در مقایسه با مجموعه های سیاه و سفید 21 اینچی فعلی، 1000 دلار قیمت داشت. فروش به قیمت 300 دلار در دهه 1960 بود که تلویزیون رنگی سودآور شد و تبلیغات هایی مانند قیمت جاروبرقی رباتیک سامسونگ را پخش می کردند.
در سال 1960 ژاپن استاندارد رنگ NTSC را پذیرفت. در اروپا، دو سیستم مختلف در دهه بعد مطرح شدند: در آلمان والتر بروخ سیستم PAL (خط تناوب فاز) را توسعه داد، و در فرانسه Henri de France SECAM (سیستم électronique couleur avec mémoire) را توسعه داد.
هر دو اساساً از سیستم سینما خانگی اسنوا بودند، با برخی تغییرات ظریف. بنابراین، تا سال 1970، آمریکای شمالی و ژاپن از NTSC استفاده می کردند. فرانسه، کشورهای وابسته سابق آن و کشورهای اتحاد جماهیر شوروی از SECAM استفاده می کردند. و آلمان، بریتانیا، و بقیه اروپا PAL را پذیرفته بودند. با وجود ورود تلویزیون دیجیتال، اینها هنوز استانداردهای تلویزیون رنگی امروزی هستند.
فناوری تلویزیون دیجیتال در دهه 1990 در معرض دید عموم قرار گرفت و قیمت تلویزیون سامسونگ 32 اینچ دست دوم تقریبا ارزان بود. در ایالات متحده، اقدام حرفه ای در سال 1987 با نمایش یک سیستم تلویزیونی آنالوگ با کیفیت بالا (HDTV) توسط NHK، شبکه تلویزیونی عمومی ژاپن تحریک شد. این امر FCC را برانگیخت تا یک رقابت آزاد برای ایجاد HDTV آمریکایی اعلام کند و در ژوئن 1990 شرکت ابزار عمومی (GI) صنعت را با اعلام اولین سیستم تلویزیون تمام دیجیتال جهان شگفت زده کرد.
- منابع:
- تبلیغات:
