جیوه تنها فلز رایجی است که در دمای معمولی مایع است. گاهی اوقات عطارد را نقره زنده می نامند. این یک فلز مایع سنگین و سفید نقره ای است. این یک رسانای نسبتا ضعیف گرما در مقایسه با سایر فلزات است اما رسانای مناسبی برای الکتریسیته است. به راحتی با بسیاری از فلزات مانند طلا، نقره و قلع آلیاژ می شود. به این آلیاژها آمالگام می گویند.
مهم‌ترین نمک‌های جیوه قرمز عبارتند از: جیوه کلرید HgCl2 (مواد تصعید خورنده – یک سم خشن)، کلرید جیوه Hg2Cl2 (کالومل، که هنوز در پزشکی استفاده می‌شود)، برق جیوه (Hg(ONC)2، چاشنی مورد استفاده در مواد منفجره) و سولفید جیوه. HgS، ورمیلیون، یک رنگدانه رنگ با عیار بالا).
فلز جیوه کاربردهای زیادی دارد. به دلیل چگالی بالا در فشارسنج ها و فشارسنج ها استفاده می شود. این به دلیل سرعت بالای انبساط حرارتی که در محدوده دمایی گسترده ای نسبتاً ثابت است، به طور گسترده در دماسنج ها استفاده می شود. سهولت آن در ادغام با طلا در بازیابی طلا از سنگ معدن آن استفاده می شود.
صنعت از فلز جیوه به عنوان یک الکترود مایع در ساخت کلر و هیدروکسید سدیم با الکترولیز آب نمک استفاده می کند. جیوه قرمز نچرال هنوز در برخی از دنده های الکتریکی مانند کلیدها و یکسو کننده ها که باید قابل اعتماد باشند و برای کاتالیزور صنعتی استفاده می شود. در حال حاضر جیوه بسیار کمتری در باتری های مصرفی و چراغ های فلورسنت استفاده می شود، اما به طور کامل حذف نشده است.
ترکیبات جیوه کاربردهای زیادی دارند. کالومل (کلرید جیوه، Hg2Cl2) به عنوان یک استاندارد در اندازه گیری های الکتروشیمیایی و در پزشکی به عنوان یک پاک کننده استفاده می شود. کلرید جیوه سیاه آبی (سوبلیمیت خورنده، HgCl2) به عنوان یک حشره کش، در سم موش و به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده می شود. از اکسید جیوه در پمادهای پوستی استفاده می شود.
سولفات جیوه به عنوان کاتالیزور در شیمی آلی استفاده می شود. زردچوبه، یک رنگدانه قرمز، سولفید جیوه است. شکل کریستالی دیگری از سولفید (که به عنوان رنگدانه نیز استفاده می شود) سیاه است. فولمینات جیوه، Hg(CNO)2، به عنوان چاشنی استفاده می شود.
جیوه در محیط
جیوه در طبیعت غیر ترکیبی به میزان محدودی وجود دارد. در طبیعت به ندرت به صورت آزاد یافت می شود و عمدتاً در سنگ معدن سینابار (HgS) در اسپانیا، روسیه، ایتالیا، چین و اسلوونی یافت می شود. تولید جهانی جیوه حدود 8000 تن در سال است. ذخایر قابل استخراج حدود 600000 تن است.
جیوه ترکیبی است که به طور طبیعی در محیط یافت می شود. می توان آن را به شکل فلز، نمک های جیوه یا ترکیبات آلی جیوه یافت.
جیوه در نتیجه تجزیه طبیعی مواد معدنی در سنگ ها و خاک از طریق قرار گرفتن در معرض باد و آب وارد محیط می شود. انتشار جیوه از منابع طبیعی در طول سال ها تقریباً ثابت مانده است. هنوز غلظت جیوه قرمز جوانی در محیط در حال افزایش است. این به فعالیت انسان نسبت داده می شود.
بیشتر جیوه آزاد شده از فعالیت های انسانی از طریق احتراق سوخت های فسیلی، استخراج معادن، ذوب و احتراق زباله های جامد در هوا آزاد می شود. برخی از اشکال فعالیت های انسانی جیوه را مستقیماً در خاک یا آب آزاد می کنند، به عنوان مثال استفاده از کودهای کشاورزی و دفع فاضلاب صنعتی. تمام جیوه ای که در محیط آزاد می شود در نهایت به خاک یا آب های سطحی می رسد.
جیوه به طور طبیعی در مواد غذایی یافت نمی‌شود، اما ممکن است در مواد غذایی پیدا شود، زیرا می‌تواند توسط موجودات کوچک‌تری که توسط انسان مصرف می‌شوند، به عنوان مثال از طریق ماهی، در زنجیره‌های غذایی پخش شود. غلظت جیوه در ماهی ها معمولاً بسیار بیشتر از غلظت های موجود در آبی است که در آن زندگی می کنند.
جیوه معمولاً در محصولات گیاهی یافت نمی‌شود، اما می‌تواند از طریق سبزیجات و سایر محصولات وارد بدن انسان شود، زیرا در کشاورزی از اسپری‌هایی که حاوی جیوه هستند استفاده می‌شود.
- منابع:
- تبلیغات:
